Uniek in de wereld !
De Smooth Collie als Alzheimer-hulphond.
Herinner in mijn plaats - De Alzheimer-hulphond
oorspronkelijke titel : Remember For Me - The Alzheimer's Aid Dogs geschreven door Myrna Shiboleth
De gedachte aan de ziekte van Alzheimer doet ons huiveren. Het idee dat niet alleen je gezondheid achteruit gaat, maar ook al datgene dat je zo uniek maakt, is schrikwekkend. Personen die worden aangetast door deze sluipende ziekte verliezen hun cognitieve functies - meer bepaald lijden zij aan verlies van geheugen, beoordelings-vermogen, oriëntatie in tijd en omgeving, en hun vermogen tot normale relaties met andere mensen. Deze veranderingen verminderen hun vermogen tot normaal alledaags functioneren. Het verlies aan oriëntatie kan ernstige gevolgen hebben eens zij de vertrouwde woning verlaten hebben.
Men kan zich moeilijk voorstellen welke isolatie, frustratie, woede en hulpeloosheid deze Alzheimer-patiënten ervaren naarmate de ziekte vordert. De ziekte start traag zodat de persoon in kwestie zich nog goed bewust is, enerzijds van wat er met hem aan het gebeuren is, en anderzijds van wat de toekomst mogelijk zal brengen. Het is niet ongewoon dat mensen in de leeftijdsklasse tussen 50 en 60 jaar, al de eerste symptomen ondervinden. En dat mensen die een actief en gewaardeerd beroepsleven hebben geleid, zichzelf als een onvrijwillige gevangene van hun ziekte voelen. In die mate zelfs dat ze weigeren om nog het huis of zelfs het bed te verlaten, en elk contact met anderen mijden wat op die manier ook een negatieve weerslag heeft op hun fysieke gezondheid.
Yariv Ben Yosef, een Israelische hondentrainer die gespecialiseerd is in het opleiden van assistentie-honden voor hulpbehoevenden ( oa. voor mensen met epilepsie, autisme, post-traumatisch stress-syndroom... ) vond dat er een manier moest gevonden worden, waarbij getrainde honden zouden kunnen ingezet worden, zodat patiënten in een vroegtijdig stadium van Alzheimer een zolang mogelijk normaal leven zouden kunnen leiden en niet tot last zouden zijn van hun familie en verzorgers. Honden hebben bewezen dat ze verbazingwekkend in staat zijn personen met een gans gamma van fysische en mentale beperkingen te ondersteunen, waarom zouden ze ook niet specifiek kunnen worden getraind om Alzheimer-patienten te helpen. Na raadpleging van medische, psychiatrische, sociale en technische experts, ontwikkelde hij een programma voor de opleiding tot Alzheimer-hulphond. Een assistentiehond die specifiek opgeleid is om het hoofd te bieden aan de problemen die eigen zijn aan deze aandoening.
Yehuda, die op het ogenblik dat met dit project gestart werd 62 jaar oud was, kreeg als allereerste Alzheimer-patient zulk een specifiek opgeleide hond. Polly is een Smooth Collie. Haar training startte toen ze 3 maanden oud was. Het is haar taak om Yehuda thuis te brengen wanneer hij verward wordt, en hem veilig langs hindernissen te leiden zoals geparkeerde wagens, putten in het wegdek, verkeer en alles wat er aan gevaren op hem af komt onderweg. Zij is er ook in opgeleid om hem fysieke ondersteuning te geven zo dat hem onderweg niets zal overkomen - Alzheimer patiënten hebben vaak fysieke moeilijkheden vooral wanneer ze hun oriëntatievermogen hebben verloren.
Meer nog, het is de taak van de hond om een vriend te zijn, die dag en nacht bij hem blijft. Patiënten in een vroeg stadium van de ziekte ervaren dikwijls ongerustheid, verdriet, een vreselijke eenzaamheid, angst, en zijn niet meer in staat om zelfstandig te handelen. Polly is in staat, door haar liefdevolle en toegewijde aanwezigheid, en door het fysieke contact dat ze met hem zoekt en door hem aan te sporen om met haar te spelen, om hem te ontspannen en af te leiden van zijn angsten en zorgen, en zo zijn stemming te verbeteren. Ze is ook 's nachts bij hem, en ook als andere leden van de familie bezig zijn met hun eigen activiteiten, zodat hij zich nooit alleen voelt. Wanneer Yehuda depressief is en niet uit bed wilt, komt Polly hem plagen, trekt ze de lakens van hem weg, brengt ze speeltjes en geeft ze niet op, tot hij opstaat en zich met haar bezig houdt. Actief blijven is essentieel voor het welzijn van de Alzheimer-patiënten, en is één van de factoren waarvan aangenomen wordt dat ze de ziekteprogressie zou vertragen.
Met Polly is het voor Yehuda mogelijk om het huis te verlaten om te gaan wandelen, zelfs wanneer er geen andere familieleden zijn om met hem mee te gaan. Wandelen is een uitstekende activiteit die het fysieke welzijn van de patiënt verbetert, en het contact met andere mensen uit de buurt, die nieuwsgierig zijn en geïnteresseerd in zijn hond omdat die een speciaal tuigje draagt, bevordert. Dit verbale contact en deze interacties halen de patiënt uit de vicieuze cirkel van eenzaamheid, isolatie en verveling.
Een Alzheimer-hulphond is ook opgeleid om alert te zijn voor ongewone fysieke toestanden en problemen, zoals een moeilijke ademhaling, valpartijen, en nog veel meer, en zal hulp zoeken. Dit doet hij door te blaffen en de aandacht te trekken van mensen in de onmiddellijke omgeving. De hond is ook uitgerust met een speciale halsband met een zender die reageert op een bepaalde speciale blaf, die aan de hond is aangeleerd om te gebruiken als hij hulp nodig heeft. Deze blaf activeert de zender die in verbinding staat met de GSM's van de familieleden. De hond is er ook op getraind om in geval van nood, thuis een paniekknop te activeren.
De belangrijkste taak van een Alzheimer-hulphond bestaat erin om zijn baasje veilig terug thuis te brengen. De patiënt is geconditioneerd om het commando " Naar huis ! " te geven aan de hond, wanneer hij voelt dat het opnieuw moeilijker wordt om zich te oriënteren of wanneer hij niet meer weet waar hij zich bevindt. De hond neemt dan de controle over, leidt de patiënt terug naar zijn thuisomgeving, en blaft aan de voordeur om de aandacht van de familieleden te trekken. Echter, het kan gebeuren dat de patiënt niet meer in staat is om het commando " Naar huis ! " te geven, of het vergeten is, of zich niet meer bewust is van tijd of plaats - Alzheimer-patiënten zijn in staat om zeer lange afstanden te wandelen zonder er zich van bewust te zijn waar ze naartoe gaan. Voor het geval zulk een situatie zich voordoet is er een speciaal GPS-toestel bevestigd aan het tuigje van de hond. Dit kan gebruikt worden door de familieleden om bijvoorbeeld de hond te laten weten dat hij de patiënt onmiddellijk naar huis moet brengen. Weigert de patiënt om de hond te volgen, dan kunnen ze door dat GPS-toestel lokaliseren waar beiden zich bevinden. De hond moet altijd bij de patient blijven, en indien nodig zal hij de aandacht trekken door te blaffen.
De noodzaak om 's morgens op te staan, om voor de hond te zorgen en met hem bezig te zijn, helpt om bij de patiënt een dagelijkse routine in te stellen en geeft hem zin aan zijn leven, daar andere activiteiten hoe langer hoe moeilijker worden als gevolg van de progressie van de ziekte.
De taak van een Alzheimer-hulphond is extreem veeleisend, het is waarschijnlijk de meest complexe en meest stressvolle van alle taken die ooit door een hond uitgevoerd werden. De hond moet in staat zijn om initiatief te nemen, en indien nodig als antwoord op situaties, om te functioneren zonder dat hem daartoe commando's gegeven werden door iemand, wat een groot verschil is met andere dienst/hulp- of assistentiehonden die voornamelijk in actie komen na commando's van hun partner. Een Alzheimer-hulphond moet ook in staat zijn om het hoofd te bieden aan de onvoorspelbare stemmingswisselingen, die zo typisch zijn voor deze ziekte, ze moeten liefdevol blijven, toegewijd en in staat om dag en nacht te werken. Essentieel voor het succes van dit project was uiteraard het vinden van de juiste hond. Na verschillende mogelijkheden in overweging genomen en uitgeprobeerd te hebben, bewees de Smooth Collie de ideale hond te zijn. Dit ras, generaties lang gefokt, als uiterst efficiënte herdershond, om nauw met zijn meester samen te werken, beschikte over alle eigenschappen die essentieel waren. Ze zijn uiterst trainbaar en zeer werklustig, zonder overactief te zijn, en zijn niet agressief naar mensen, honden of andere dieren. Ze hebben een sterkte speeldrift, wat zeer belangrijk is voor hun training. Ze zijn extreem loyaal en toegewijd, en willen niets liever dan dag en nacht samen te zijn met hun mensen. Aan de andere kant zijn ze sterk en weerstandig genoeg om de plotse stemmingswisselingen van de patient te tolereren en door te gaan met hun werk, zonder dat het instabiele gedrag van de patient een obstakel vormt tussen baas en hond. Ze zijn gezond en weinig veeleisend, met een vacht die weinig onderhoud vraagt.
Vandaag de dag zijn er 4 Alzheimer-hulphonden aan het werk wereldwijd, 3 in Israël en 1 in duitsland. Ze zijn allemaal opgeleid in Israel door Yariv Ben Yosef, en het zijn allemaal Smooth Collies. Hoewel verschillende andere rassen uitgeprobeerd zijn, was tot op de dag van vandaag geen van hen succesvol. Verschillende andere Collies zijn gestart in het trainingsprogramma maar waren niet bestand tegen het hoge stressgehalte en werden hertraind voor andere opdrachten. Echter, de 4 eerder genoemde waren buiten alle verwachting succesvol. Toen Yehuda en zijn vrouw op vakantie waren in Parijs, was Polly in staat om Yehuda terug naar zijn hotelkamer te brengen, toen hij een krant ging kopen en niet meer op eigen kracht terug geraakte. Zij maakte het voor hem mogelijk om door te gaan met zijn alledaagse activiteiten, zoals zijn kleinkinderen thuisbrengen van de kleuterschool ; voor hij zijn hond had, kon zijn dochter hem dit niet vragen om te doen, maar nu weet ze dat Polly hen allemaal veilig zal thuis brengen. Een andere hond, Sunny, leerde om op eigen initiatief te verwittigen bij een aankomende epileptische aanval bij haar baasje, en haar op dat ogenblik niet toe te laten om naar buiten te gaan, en op die manier geen risico te lopen een aanval te krijgen op een plaats waar er geen hulp zou zijn. Sarah, een andere Alzheimer-patient, heeft de neiging om van huis weg te lopen als haar verzorgers het druk hebben en verdwijnt dan. Keshet heeft geleerd, niet alleen van haar terug te vinden, ze loopt ook naar de verzorgers, springt tegen hen aan en blaft, om hen te vertellen dat Sarah buiten is, en brengt hen naar haar. De Alzheimer-hulphonden hebben hun baasjes thuisgebracht in tal van omstandigheden die gevaarlijk en levensbedreigend hadden kunnen zijn voor de patient. Deze honden hebben hun partners opnieuw levenskwaliteit gegeven.
De eerste operationele Alzheimer-hulphond, Polly, was geïmporteerd als pup uit Finland, en kwam van de bekende Sandcastle kennel. De tweede, Sunny, was gefokt door Leslie Rappaport van de King's Valley kennel in Oregon ( USA ), bekend voor zijn Collie-lijnen die niet alleen als dienst/hulp of assistentie hond erg succesvol zijn maar ook in de showring. Ze werd ook als pup geïmporteerd ; het is zeer belangrijk om met deze honden zo jong mogelijk te beginnen met de opleiding. De twee andere operationele Alzheimer-hulphonden werden in Israel gefokt door Myrna Shiboleth van de Collie-kennel Netiv HaAyit. Beide zijn dochters van Freckle, een teef die ook geïmporteerd was uit de King's Valley kennel. Freckle, officieel King's Valley After All, heeft naast deze 2 Alzheimer-hulphonden, ook nakomelingen die actief zijn als epilepsie-meldhonden en als hulphonden voor autistische kinderen en nakomelingen die heel succesvol zijn in de showring. Freckle zelf is Israelisch kampioen en goed op weg voor de titel van Internationaal kampioen, en was ook BISS winnaar - een bewijs dat beauty & brains perfect kunnen samengaan.
Het hoofddoel is nu om een grotere fokgroep van Smooth Collies op te richten uit lijnen met bewezen werkkwaliteiten, om in staat te zijn meer pups te fokken zo dat meer mensen kunnen geholpen worden. Recent zijn voor dit doel twee nieuwe Smooth's in Israel aangekomen uit de USA, een reu uit de McMaur's Collie kennel, die ook bekend is voor zijn werklijnen, en een teef, met een titel in schapendrijven, afkomstig van Linda Holloway van de kennel Ability Collies. Ook aan geïnteresseerde en gekwalificeerde mensen uit andere landen zal men de trainingsmethoden voor Alzheimer-honden aanleren, in de hoop dat dit project zich verder zal uitbreiden. Deze honden kunnen het leven van mensen die lijden aan deze vreselijke ziekte en de wanhoop nabij zijn, veranderen, en we hopen in staat te zijn om zoveel mogelijk van hen te helpen om zolang mogelijk een onafhankelijk en zo normaal mogelijk leven te leiden.
De auteur, Myrna Shiboleth, is verantwoordelijk voor het fokprogramma van de Alzheimer-hulphonden, en de selectie van geschikte pups. Ze is sinds lang fokker en trainer, FCI internationaal keurder, schrijver en spreker.
oorspronkelijke titel : Remember For Me - The Alzheimer's Aid Dogs geschreven door Myrna Shiboleth
De gedachte aan de ziekte van Alzheimer doet ons huiveren. Het idee dat niet alleen je gezondheid achteruit gaat, maar ook al datgene dat je zo uniek maakt, is schrikwekkend. Personen die worden aangetast door deze sluipende ziekte verliezen hun cognitieve functies - meer bepaald lijden zij aan verlies van geheugen, beoordelings-vermogen, oriëntatie in tijd en omgeving, en hun vermogen tot normale relaties met andere mensen. Deze veranderingen verminderen hun vermogen tot normaal alledaags functioneren. Het verlies aan oriëntatie kan ernstige gevolgen hebben eens zij de vertrouwde woning verlaten hebben.
Men kan zich moeilijk voorstellen welke isolatie, frustratie, woede en hulpeloosheid deze Alzheimer-patiënten ervaren naarmate de ziekte vordert. De ziekte start traag zodat de persoon in kwestie zich nog goed bewust is, enerzijds van wat er met hem aan het gebeuren is, en anderzijds van wat de toekomst mogelijk zal brengen. Het is niet ongewoon dat mensen in de leeftijdsklasse tussen 50 en 60 jaar, al de eerste symptomen ondervinden. En dat mensen die een actief en gewaardeerd beroepsleven hebben geleid, zichzelf als een onvrijwillige gevangene van hun ziekte voelen. In die mate zelfs dat ze weigeren om nog het huis of zelfs het bed te verlaten, en elk contact met anderen mijden wat op die manier ook een negatieve weerslag heeft op hun fysieke gezondheid.
Yariv Ben Yosef, een Israelische hondentrainer die gespecialiseerd is in het opleiden van assistentie-honden voor hulpbehoevenden ( oa. voor mensen met epilepsie, autisme, post-traumatisch stress-syndroom... ) vond dat er een manier moest gevonden worden, waarbij getrainde honden zouden kunnen ingezet worden, zodat patiënten in een vroegtijdig stadium van Alzheimer een zolang mogelijk normaal leven zouden kunnen leiden en niet tot last zouden zijn van hun familie en verzorgers. Honden hebben bewezen dat ze verbazingwekkend in staat zijn personen met een gans gamma van fysische en mentale beperkingen te ondersteunen, waarom zouden ze ook niet specifiek kunnen worden getraind om Alzheimer-patienten te helpen. Na raadpleging van medische, psychiatrische, sociale en technische experts, ontwikkelde hij een programma voor de opleiding tot Alzheimer-hulphond. Een assistentiehond die specifiek opgeleid is om het hoofd te bieden aan de problemen die eigen zijn aan deze aandoening.
Yehuda, die op het ogenblik dat met dit project gestart werd 62 jaar oud was, kreeg als allereerste Alzheimer-patient zulk een specifiek opgeleide hond. Polly is een Smooth Collie. Haar training startte toen ze 3 maanden oud was. Het is haar taak om Yehuda thuis te brengen wanneer hij verward wordt, en hem veilig langs hindernissen te leiden zoals geparkeerde wagens, putten in het wegdek, verkeer en alles wat er aan gevaren op hem af komt onderweg. Zij is er ook in opgeleid om hem fysieke ondersteuning te geven zo dat hem onderweg niets zal overkomen - Alzheimer patiënten hebben vaak fysieke moeilijkheden vooral wanneer ze hun oriëntatievermogen hebben verloren.
Meer nog, het is de taak van de hond om een vriend te zijn, die dag en nacht bij hem blijft. Patiënten in een vroeg stadium van de ziekte ervaren dikwijls ongerustheid, verdriet, een vreselijke eenzaamheid, angst, en zijn niet meer in staat om zelfstandig te handelen. Polly is in staat, door haar liefdevolle en toegewijde aanwezigheid, en door het fysieke contact dat ze met hem zoekt en door hem aan te sporen om met haar te spelen, om hem te ontspannen en af te leiden van zijn angsten en zorgen, en zo zijn stemming te verbeteren. Ze is ook 's nachts bij hem, en ook als andere leden van de familie bezig zijn met hun eigen activiteiten, zodat hij zich nooit alleen voelt. Wanneer Yehuda depressief is en niet uit bed wilt, komt Polly hem plagen, trekt ze de lakens van hem weg, brengt ze speeltjes en geeft ze niet op, tot hij opstaat en zich met haar bezig houdt. Actief blijven is essentieel voor het welzijn van de Alzheimer-patiënten, en is één van de factoren waarvan aangenomen wordt dat ze de ziekteprogressie zou vertragen.
Met Polly is het voor Yehuda mogelijk om het huis te verlaten om te gaan wandelen, zelfs wanneer er geen andere familieleden zijn om met hem mee te gaan. Wandelen is een uitstekende activiteit die het fysieke welzijn van de patiënt verbetert, en het contact met andere mensen uit de buurt, die nieuwsgierig zijn en geïnteresseerd in zijn hond omdat die een speciaal tuigje draagt, bevordert. Dit verbale contact en deze interacties halen de patiënt uit de vicieuze cirkel van eenzaamheid, isolatie en verveling.
Een Alzheimer-hulphond is ook opgeleid om alert te zijn voor ongewone fysieke toestanden en problemen, zoals een moeilijke ademhaling, valpartijen, en nog veel meer, en zal hulp zoeken. Dit doet hij door te blaffen en de aandacht te trekken van mensen in de onmiddellijke omgeving. De hond is ook uitgerust met een speciale halsband met een zender die reageert op een bepaalde speciale blaf, die aan de hond is aangeleerd om te gebruiken als hij hulp nodig heeft. Deze blaf activeert de zender die in verbinding staat met de GSM's van de familieleden. De hond is er ook op getraind om in geval van nood, thuis een paniekknop te activeren.
De belangrijkste taak van een Alzheimer-hulphond bestaat erin om zijn baasje veilig terug thuis te brengen. De patiënt is geconditioneerd om het commando " Naar huis ! " te geven aan de hond, wanneer hij voelt dat het opnieuw moeilijker wordt om zich te oriënteren of wanneer hij niet meer weet waar hij zich bevindt. De hond neemt dan de controle over, leidt de patiënt terug naar zijn thuisomgeving, en blaft aan de voordeur om de aandacht van de familieleden te trekken. Echter, het kan gebeuren dat de patiënt niet meer in staat is om het commando " Naar huis ! " te geven, of het vergeten is, of zich niet meer bewust is van tijd of plaats - Alzheimer-patiënten zijn in staat om zeer lange afstanden te wandelen zonder er zich van bewust te zijn waar ze naartoe gaan. Voor het geval zulk een situatie zich voordoet is er een speciaal GPS-toestel bevestigd aan het tuigje van de hond. Dit kan gebruikt worden door de familieleden om bijvoorbeeld de hond te laten weten dat hij de patiënt onmiddellijk naar huis moet brengen. Weigert de patiënt om de hond te volgen, dan kunnen ze door dat GPS-toestel lokaliseren waar beiden zich bevinden. De hond moet altijd bij de patient blijven, en indien nodig zal hij de aandacht trekken door te blaffen.
De noodzaak om 's morgens op te staan, om voor de hond te zorgen en met hem bezig te zijn, helpt om bij de patiënt een dagelijkse routine in te stellen en geeft hem zin aan zijn leven, daar andere activiteiten hoe langer hoe moeilijker worden als gevolg van de progressie van de ziekte.
De taak van een Alzheimer-hulphond is extreem veeleisend, het is waarschijnlijk de meest complexe en meest stressvolle van alle taken die ooit door een hond uitgevoerd werden. De hond moet in staat zijn om initiatief te nemen, en indien nodig als antwoord op situaties, om te functioneren zonder dat hem daartoe commando's gegeven werden door iemand, wat een groot verschil is met andere dienst/hulp- of assistentiehonden die voornamelijk in actie komen na commando's van hun partner. Een Alzheimer-hulphond moet ook in staat zijn om het hoofd te bieden aan de onvoorspelbare stemmingswisselingen, die zo typisch zijn voor deze ziekte, ze moeten liefdevol blijven, toegewijd en in staat om dag en nacht te werken. Essentieel voor het succes van dit project was uiteraard het vinden van de juiste hond. Na verschillende mogelijkheden in overweging genomen en uitgeprobeerd te hebben, bewees de Smooth Collie de ideale hond te zijn. Dit ras, generaties lang gefokt, als uiterst efficiënte herdershond, om nauw met zijn meester samen te werken, beschikte over alle eigenschappen die essentieel waren. Ze zijn uiterst trainbaar en zeer werklustig, zonder overactief te zijn, en zijn niet agressief naar mensen, honden of andere dieren. Ze hebben een sterkte speeldrift, wat zeer belangrijk is voor hun training. Ze zijn extreem loyaal en toegewijd, en willen niets liever dan dag en nacht samen te zijn met hun mensen. Aan de andere kant zijn ze sterk en weerstandig genoeg om de plotse stemmingswisselingen van de patient te tolereren en door te gaan met hun werk, zonder dat het instabiele gedrag van de patient een obstakel vormt tussen baas en hond. Ze zijn gezond en weinig veeleisend, met een vacht die weinig onderhoud vraagt.
Vandaag de dag zijn er 4 Alzheimer-hulphonden aan het werk wereldwijd, 3 in Israël en 1 in duitsland. Ze zijn allemaal opgeleid in Israel door Yariv Ben Yosef, en het zijn allemaal Smooth Collies. Hoewel verschillende andere rassen uitgeprobeerd zijn, was tot op de dag van vandaag geen van hen succesvol. Verschillende andere Collies zijn gestart in het trainingsprogramma maar waren niet bestand tegen het hoge stressgehalte en werden hertraind voor andere opdrachten. Echter, de 4 eerder genoemde waren buiten alle verwachting succesvol. Toen Yehuda en zijn vrouw op vakantie waren in Parijs, was Polly in staat om Yehuda terug naar zijn hotelkamer te brengen, toen hij een krant ging kopen en niet meer op eigen kracht terug geraakte. Zij maakte het voor hem mogelijk om door te gaan met zijn alledaagse activiteiten, zoals zijn kleinkinderen thuisbrengen van de kleuterschool ; voor hij zijn hond had, kon zijn dochter hem dit niet vragen om te doen, maar nu weet ze dat Polly hen allemaal veilig zal thuis brengen. Een andere hond, Sunny, leerde om op eigen initiatief te verwittigen bij een aankomende epileptische aanval bij haar baasje, en haar op dat ogenblik niet toe te laten om naar buiten te gaan, en op die manier geen risico te lopen een aanval te krijgen op een plaats waar er geen hulp zou zijn. Sarah, een andere Alzheimer-patient, heeft de neiging om van huis weg te lopen als haar verzorgers het druk hebben en verdwijnt dan. Keshet heeft geleerd, niet alleen van haar terug te vinden, ze loopt ook naar de verzorgers, springt tegen hen aan en blaft, om hen te vertellen dat Sarah buiten is, en brengt hen naar haar. De Alzheimer-hulphonden hebben hun baasjes thuisgebracht in tal van omstandigheden die gevaarlijk en levensbedreigend hadden kunnen zijn voor de patient. Deze honden hebben hun partners opnieuw levenskwaliteit gegeven.
De eerste operationele Alzheimer-hulphond, Polly, was geïmporteerd als pup uit Finland, en kwam van de bekende Sandcastle kennel. De tweede, Sunny, was gefokt door Leslie Rappaport van de King's Valley kennel in Oregon ( USA ), bekend voor zijn Collie-lijnen die niet alleen als dienst/hulp of assistentie hond erg succesvol zijn maar ook in de showring. Ze werd ook als pup geïmporteerd ; het is zeer belangrijk om met deze honden zo jong mogelijk te beginnen met de opleiding. De twee andere operationele Alzheimer-hulphonden werden in Israel gefokt door Myrna Shiboleth van de Collie-kennel Netiv HaAyit. Beide zijn dochters van Freckle, een teef die ook geïmporteerd was uit de King's Valley kennel. Freckle, officieel King's Valley After All, heeft naast deze 2 Alzheimer-hulphonden, ook nakomelingen die actief zijn als epilepsie-meldhonden en als hulphonden voor autistische kinderen en nakomelingen die heel succesvol zijn in de showring. Freckle zelf is Israelisch kampioen en goed op weg voor de titel van Internationaal kampioen, en was ook BISS winnaar - een bewijs dat beauty & brains perfect kunnen samengaan.
Het hoofddoel is nu om een grotere fokgroep van Smooth Collies op te richten uit lijnen met bewezen werkkwaliteiten, om in staat te zijn meer pups te fokken zo dat meer mensen kunnen geholpen worden. Recent zijn voor dit doel twee nieuwe Smooth's in Israel aangekomen uit de USA, een reu uit de McMaur's Collie kennel, die ook bekend is voor zijn werklijnen, en een teef, met een titel in schapendrijven, afkomstig van Linda Holloway van de kennel Ability Collies. Ook aan geïnteresseerde en gekwalificeerde mensen uit andere landen zal men de trainingsmethoden voor Alzheimer-honden aanleren, in de hoop dat dit project zich verder zal uitbreiden. Deze honden kunnen het leven van mensen die lijden aan deze vreselijke ziekte en de wanhoop nabij zijn, veranderen, en we hopen in staat te zijn om zoveel mogelijk van hen te helpen om zolang mogelijk een onafhankelijk en zo normaal mogelijk leven te leiden.
De auteur, Myrna Shiboleth, is verantwoordelijk voor het fokprogramma van de Alzheimer-hulphonden, en de selectie van geschikte pups. Ze is sinds lang fokker en trainer, FCI internationaal keurder, schrijver en spreker.