Alles wat je moet weten als een viervoeter mee op vakantie gaat...
...gebaseerd op de eigen ervaringen
TIP van de maand
Op vakantie gaan, wie kijkt er niet naar uit !
En nadien genieten van de foto's en de vele herinneringen.
Echter, niet altijd loopt alles zoals verwacht... als je op zoek gaat naar logies.
En nu de vakantie ten einde loopt, kijken we terug ...
naar onze TOP 3 aller-slechtste reiservaringen met een viervoeter in 25 jaar !
Of hoe je als vakantieganger met een hond kan belazerd worden !
En nadien genieten van de foto's en de vele herinneringen.
Echter, niet altijd loopt alles zoals verwacht... als je op zoek gaat naar logies.
En nu de vakantie ten einde loopt, kijken we terug ...
naar onze TOP 3 aller-slechtste reiservaringen met een viervoeter in 25 jaar !
Of hoe je als vakantieganger met een hond kan belazerd worden !
De eerste keer was dat in een **** hotel nabij Rosendal in Noorwegen ( juni 2008 ). Daar moesten gasten met een hond verplicht overnachten in omgebouwde garage-boxen ( * ) ondanks het betalen van de prijs van een dure standaard hotelkamer. Zelfs het hotelpersoneel was heel beschaamd toen ze ons " die kamer ” moesten tonen.
We hebben deze garagebox geweigerd !!!! We konden de dag van aankomst tot 18.00 uur de reservatie gelukkig nog annuleren.
( * ) In de plaats van de garagepoort, stond er één groot raam + een glazen deur. Links in " de etalage " stond er een tweepersoonsbed, rechts in de hoek een wc. Voor ons " logies " enkele grote stinkende horeca-vuilniscontainers.
Echter nu zaten we plots zonder logies :-( want dit bleek het enige hotel in de wijde omgeving. We zagen onszelf al in onze auto tussen alle bagage overnachten. Een weinig comfortabel vooruitzicht !
We reden verder door het dorpje. Toen zagen we een kroeg. Mijn echtgenoot ging naar binnen, legde onze situatie uit aan de stamgasten, en vroeg of iemand logies had / wist voor ons. En die kwam uit onverwachte hoek. Iemand wist van mensen wiens dochter uit het huis was. En voor die dochter was er thuis in een apart bijgebouw op de verdieping een soort studio ingericht, en die stond nu leeg. Hier konden / mochten we, na een telefoontje, overnachten. Het comfort was basic, de prijs eveneens. Maar we waren blij met dit dak boven ons hoofd voor die ene nacht. Alles was beter dan die vieze garage-box. We waren de Noren die ons onderdak boden heel dankbaar. En onze langhaar Collie Evy, die heeft de hele avond geravot met de Koningspoedel des huizes, terwijl wij van een prachtige zonsondergang over de fjord genoten.
Intussen hebben we twee keer geweigerd om in een gereserveerde kamer te overnachten.
Achteraf gezien hadden we het beter meer gedaan want het grenst soms aan het ongelooflijke in wat voor ruimten men gasten met een hond durft onder te brengen ondanks het feit dat er minstens betaald is voor een standaard kamer en er schriftelijk bevestigd was dat onze viervoeter ook welkom was.
Zo werden wij jaren geleden in Italië in een **** Superior hotel nabij Siena ( augustus 1998 ) verplicht te overnachten in de kelderverdieping. In de daar ondergronds gelegen congreszaal had men achter een uitschuifbare wand inderhaast 4 bedden gezet. Wat onze badkamer moest voorstellen was niets anders dan de vestiaire met de dames- en herentoiletten. Onze hotelkamers waren een jaar op voorhand geboekt en betaald via een reisbureau ( in eigen land ) dat niets deed aan onze situatie. Datzelfde reisbureau biedt nog steeds dit hotel aan in zijn brochures. Sindsdien hebben wij geen enkele vakantie met de hond nog gereserveerd via een reisbureau.
En in Zweden ( juni 2005 ) in Ahus in een **** hotel. Daar werden we met onze hond via een steile en veel te smalle trap achter een gesloten deur waarop het woord “ PRIVATE ” stond geschreven naar de zolderverdieping gebracht en kregen we één van de kamers toegewezen die achteraf bleek bestemd te zijn voor het personeel. Eenmaal op " onze kamer ", werd beneden de deur op slot gedraaid, tot 's anderdaags morgens !
En eenmaal zijn we erin geslaagd door voet bij stuk te houden om het hotelpersoneel te overtuigen van het feit dat de kamer die voorbehouden was voor gasten met een hond ( voor ons dus ) dat die totaal ongeschikt was om gasten in onder te brengen waardoor ze op zoek moesten naar een alternatief. Zo in Zweden ( juli 2009 ), in het dorpje Nösund in Bohuslän, in een hotel waarvan de eigenaar een bekend Zweeds zanger is, hadden we bij de reservatie al moeten aanvoelen dat het geen goed idee was daar te overnachten. Toen we vroegen of we een mooie suite konden boeken met onze hond, kregen we volgend antwoord : “ Als u een suite wilt reserveren zal u de hond moeten thuis laten. Echter als u toch de hond meebrengt kan u alleen in onze lelijkste kamer overnachten. We hopen dat u toch nog zal komen en heten u van harte welkom. ”. We dachten dat we het wel konden riskeren en boekten een kamer voor 2 nachten. Immers in de wijde omgeving konden we nergens anders terecht voor een overnachting MET de hond. Ginds aangekomen werden we met onze bagage en hond naar de achterkant van het hotel gebracht. Onze kamer of wat daar voor moest doorgaan lag gelijkvloers in een bouwsel los van het hotel vlak aan de straatzijde met op een meter ervan de ingang voor het personeel en de leveranciers. Er waren daar geen andere kamers. Wat zij de hotelkamer voor gasten met een hond noemden, inclusief badkamer, was niet groter dan 7 m2. Toen we één stap binnen zetten vielen we bijna flauw van de warmte en het zuurstofgebrek. Op dat moment ging Zweden gebukt onder een hittegolf met temperaturen in de schaduw boven de 33° C. Het bouwsel, onze kamer dus, had een plat dak en naast de deur was één groot raam dat niet kon geopend worden. Hierin overnachten was uitgesloten, met of zonder hittegolf ! Maar wat nu ? Toen ‘s avonds laat het personeel naar huis ging vroeg iemand wat wij nog buiten stonden te doen. We legden onze situatie uit. Ook zij bevestigden het. Er was veel te weinig zuurstof in die kamer. Wij vroegen of we een andere kamer konden krijgen mits betalen van een meerprijs. Er waren immers maar twee andere gasten op dat moment en de hotelcapaciteit was 80 bedden. Maar dat bleek onmogelijk gezien onze hond. We drongen aan op een oplossing. Er werd gebeld met de eigenaar. Na een tijdje kwam iemand met een bos sleutels. We konden een andere kamer krijgen. We moesten vlug onze bagage nemen, en de auto, de straat uitrijden dan naar rechts en vervolgens onmiddellijk naar links, omhoog tot boven het dorpje, daar ten einde de auto parkeren en via een smal pad over de rotsen, links en rechts geflankeerd door dichte braamstruiken zouden we ergens beneden aan een wit huis komen. We moesten wel oppassen voor de hond. Links daarvan in een bijgebouw zouden we kunnen overnachten. Wij met Evy in het donker, op weg met een bos sleutels, we leken net inbrekers. En we vonden onze kamer. We sprongen een gat in de lucht. Wat een mooie kamer was dit. Ruim, koel, smaakvol ingericht met een prachtige badkamer. Maar wat een bizarre plaats was dit ! Toen we ‘s anderendaags bij daglicht eens goed konden rondkijken, bleek onze slaapkamer deel uit te maken van een uiterst luxueus ingericht appartement, inclusief prachtig terras, waarbij alles in het teken van de muziek leek te staan. Het maakte ons nieuwsgierig. Terug in het hotel voor het ontbijt, ontmoetten we de eigenaar. Walter raakte met hem in gesprek. Het was op dat ogenblik duidelijk dat de eigenaar niet wist dat wij de gasten waren die in zijn tuin overnachtten met onze hond. Hij vertelde over zijn carrière als succesvol zanger en over de vele muziekavonden die hij organiseerde in zijn hotel. Hij vertelde ook over zijn tweede carrière als succesvol schrijver van misdaadromans. Op de plaats waar nu zijn hotel staat woonde eertijds een familie waarvan de twee zonen topgangsters waren. Bij verbouwingen aan dat pand vond men geheime gangen naar kamers vol wapens. Dit pand was duidelijk de uitvalsbasis geweest van vele overvallen. Hij zocht contact met de vorige eigenaars en ook met hun gangsterzonen die inmiddels hun straf uitgezeten hadden in de gevange-nis, behield die geheime gangen en kamers en via zijn romans vertelde hij wat er zich allemaal had afgespeeld. Nieuwsgierige lezers konden ter plekke komen kijken en met eigen ogen zien wat hij in zijn romans had beschreven. Hij zei zonder er doekjes om te winden dat hij zijn romans als publiekstrekker gebruikte. Een bizarre gast die man, maar zo te horen legde het hem duidelijk geen windeieren. Bij de terugkeer naar onze kamer in zijn tuin werd het meteen duidelijk. Wij sliepen eigenlijk in het privé gastenverblijf van de eigenaar waarin hij, na een concert in het hotel, de zangers en muzikanten ontving en waar deze konden overnachten. Dat werd nu wel heel duidelijk. Uiteindelijk hebben we toch nog genoten van ons verblijf in Nösund, maar in dat hotel ziet men ons zeker nooit meer terug.
We hebben deze garagebox geweigerd !!!! We konden de dag van aankomst tot 18.00 uur de reservatie gelukkig nog annuleren.
( * ) In de plaats van de garagepoort, stond er één groot raam + een glazen deur. Links in " de etalage " stond er een tweepersoonsbed, rechts in de hoek een wc. Voor ons " logies " enkele grote stinkende horeca-vuilniscontainers.
Echter nu zaten we plots zonder logies :-( want dit bleek het enige hotel in de wijde omgeving. We zagen onszelf al in onze auto tussen alle bagage overnachten. Een weinig comfortabel vooruitzicht !
We reden verder door het dorpje. Toen zagen we een kroeg. Mijn echtgenoot ging naar binnen, legde onze situatie uit aan de stamgasten, en vroeg of iemand logies had / wist voor ons. En die kwam uit onverwachte hoek. Iemand wist van mensen wiens dochter uit het huis was. En voor die dochter was er thuis in een apart bijgebouw op de verdieping een soort studio ingericht, en die stond nu leeg. Hier konden / mochten we, na een telefoontje, overnachten. Het comfort was basic, de prijs eveneens. Maar we waren blij met dit dak boven ons hoofd voor die ene nacht. Alles was beter dan die vieze garage-box. We waren de Noren die ons onderdak boden heel dankbaar. En onze langhaar Collie Evy, die heeft de hele avond geravot met de Koningspoedel des huizes, terwijl wij van een prachtige zonsondergang over de fjord genoten.
Intussen hebben we twee keer geweigerd om in een gereserveerde kamer te overnachten.
Achteraf gezien hadden we het beter meer gedaan want het grenst soms aan het ongelooflijke in wat voor ruimten men gasten met een hond durft onder te brengen ondanks het feit dat er minstens betaald is voor een standaard kamer en er schriftelijk bevestigd was dat onze viervoeter ook welkom was.
Zo werden wij jaren geleden in Italië in een **** Superior hotel nabij Siena ( augustus 1998 ) verplicht te overnachten in de kelderverdieping. In de daar ondergronds gelegen congreszaal had men achter een uitschuifbare wand inderhaast 4 bedden gezet. Wat onze badkamer moest voorstellen was niets anders dan de vestiaire met de dames- en herentoiletten. Onze hotelkamers waren een jaar op voorhand geboekt en betaald via een reisbureau ( in eigen land ) dat niets deed aan onze situatie. Datzelfde reisbureau biedt nog steeds dit hotel aan in zijn brochures. Sindsdien hebben wij geen enkele vakantie met de hond nog gereserveerd via een reisbureau.
En in Zweden ( juni 2005 ) in Ahus in een **** hotel. Daar werden we met onze hond via een steile en veel te smalle trap achter een gesloten deur waarop het woord “ PRIVATE ” stond geschreven naar de zolderverdieping gebracht en kregen we één van de kamers toegewezen die achteraf bleek bestemd te zijn voor het personeel. Eenmaal op " onze kamer ", werd beneden de deur op slot gedraaid, tot 's anderdaags morgens !
En eenmaal zijn we erin geslaagd door voet bij stuk te houden om het hotelpersoneel te overtuigen van het feit dat de kamer die voorbehouden was voor gasten met een hond ( voor ons dus ) dat die totaal ongeschikt was om gasten in onder te brengen waardoor ze op zoek moesten naar een alternatief. Zo in Zweden ( juli 2009 ), in het dorpje Nösund in Bohuslän, in een hotel waarvan de eigenaar een bekend Zweeds zanger is, hadden we bij de reservatie al moeten aanvoelen dat het geen goed idee was daar te overnachten. Toen we vroegen of we een mooie suite konden boeken met onze hond, kregen we volgend antwoord : “ Als u een suite wilt reserveren zal u de hond moeten thuis laten. Echter als u toch de hond meebrengt kan u alleen in onze lelijkste kamer overnachten. We hopen dat u toch nog zal komen en heten u van harte welkom. ”. We dachten dat we het wel konden riskeren en boekten een kamer voor 2 nachten. Immers in de wijde omgeving konden we nergens anders terecht voor een overnachting MET de hond. Ginds aangekomen werden we met onze bagage en hond naar de achterkant van het hotel gebracht. Onze kamer of wat daar voor moest doorgaan lag gelijkvloers in een bouwsel los van het hotel vlak aan de straatzijde met op een meter ervan de ingang voor het personeel en de leveranciers. Er waren daar geen andere kamers. Wat zij de hotelkamer voor gasten met een hond noemden, inclusief badkamer, was niet groter dan 7 m2. Toen we één stap binnen zetten vielen we bijna flauw van de warmte en het zuurstofgebrek. Op dat moment ging Zweden gebukt onder een hittegolf met temperaturen in de schaduw boven de 33° C. Het bouwsel, onze kamer dus, had een plat dak en naast de deur was één groot raam dat niet kon geopend worden. Hierin overnachten was uitgesloten, met of zonder hittegolf ! Maar wat nu ? Toen ‘s avonds laat het personeel naar huis ging vroeg iemand wat wij nog buiten stonden te doen. We legden onze situatie uit. Ook zij bevestigden het. Er was veel te weinig zuurstof in die kamer. Wij vroegen of we een andere kamer konden krijgen mits betalen van een meerprijs. Er waren immers maar twee andere gasten op dat moment en de hotelcapaciteit was 80 bedden. Maar dat bleek onmogelijk gezien onze hond. We drongen aan op een oplossing. Er werd gebeld met de eigenaar. Na een tijdje kwam iemand met een bos sleutels. We konden een andere kamer krijgen. We moesten vlug onze bagage nemen, en de auto, de straat uitrijden dan naar rechts en vervolgens onmiddellijk naar links, omhoog tot boven het dorpje, daar ten einde de auto parkeren en via een smal pad over de rotsen, links en rechts geflankeerd door dichte braamstruiken zouden we ergens beneden aan een wit huis komen. We moesten wel oppassen voor de hond. Links daarvan in een bijgebouw zouden we kunnen overnachten. Wij met Evy in het donker, op weg met een bos sleutels, we leken net inbrekers. En we vonden onze kamer. We sprongen een gat in de lucht. Wat een mooie kamer was dit. Ruim, koel, smaakvol ingericht met een prachtige badkamer. Maar wat een bizarre plaats was dit ! Toen we ‘s anderendaags bij daglicht eens goed konden rondkijken, bleek onze slaapkamer deel uit te maken van een uiterst luxueus ingericht appartement, inclusief prachtig terras, waarbij alles in het teken van de muziek leek te staan. Het maakte ons nieuwsgierig. Terug in het hotel voor het ontbijt, ontmoetten we de eigenaar. Walter raakte met hem in gesprek. Het was op dat ogenblik duidelijk dat de eigenaar niet wist dat wij de gasten waren die in zijn tuin overnachtten met onze hond. Hij vertelde over zijn carrière als succesvol zanger en over de vele muziekavonden die hij organiseerde in zijn hotel. Hij vertelde ook over zijn tweede carrière als succesvol schrijver van misdaadromans. Op de plaats waar nu zijn hotel staat woonde eertijds een familie waarvan de twee zonen topgangsters waren. Bij verbouwingen aan dat pand vond men geheime gangen naar kamers vol wapens. Dit pand was duidelijk de uitvalsbasis geweest van vele overvallen. Hij zocht contact met de vorige eigenaars en ook met hun gangsterzonen die inmiddels hun straf uitgezeten hadden in de gevange-nis, behield die geheime gangen en kamers en via zijn romans vertelde hij wat er zich allemaal had afgespeeld. Nieuwsgierige lezers konden ter plekke komen kijken en met eigen ogen zien wat hij in zijn romans had beschreven. Hij zei zonder er doekjes om te winden dat hij zijn romans als publiekstrekker gebruikte. Een bizarre gast die man, maar zo te horen legde het hem duidelijk geen windeieren. Bij de terugkeer naar onze kamer in zijn tuin werd het meteen duidelijk. Wij sliepen eigenlijk in het privé gastenverblijf van de eigenaar waarin hij, na een concert in het hotel, de zangers en muzikanten ontving en waar deze konden overnachten. Dat werd nu wel heel duidelijk. Uiteindelijk hebben we toch nog genoten van ons verblijf in Nösund, maar in dat hotel ziet men ons zeker nooit meer terug.
Tip
Let goed op : Want meer dan eens kregen we voor het reserveren van een kamer of suite in een hotel waar zogezegd honden welkom zijn, niet de kamer of suite die ons beloofd, afgesproken, gereserveerd of betaald was, ondanks het feit dat er schriftelijk bevestigd was dat onze hond meer dan welkom was. En ondanks het feit dat de reservatie 6 maanden eerder had plaats gevonden.
Zo verbleven we enkele dagen in Dalarna vlakbij het Siljan-meer in Zweden ( juni 2005 ). Ons hotel dat zei hondvriendelijk te zijn en dat meer dan zes maanden eerder een kamer voor ons had gereserveerd, had zo de gewoonte om mensen die ze liever niet in hun hotel zagen logeren, die ( ik noem dat ) te parkeren in een chalet in het midden op de parking. Akkoord, het was een chalet gebouwd in dezelfde stijl als de hoofdgebouwen van dit hotel, aan de buitenkant zag alles er echt mooi uit. Er waren vier kamers in, het waren de enige kamers in dat hotel waar je met de hond kon overnachten. Wie werd er nog te slapen gelegd ? Gezinnen met kinderen. Vreesde men soms lawaai overlast ? Het gezin met de vier kinderen in de kamers naast de onze hebben we geen lawaai horen maken en ook Evy gedroeg zich onberispelijk. Echter de kamers waren veel te klein. In de onze kon juist een tweepersoonsbed staan, met links en rechts een klein nachtkastje. Er was een piepklein badkamertje met douche en wc. We hadden één valies uit de auto meegenomen maar die konden we in de kamer niet kwijt, en plaats voor de binnenhuiskennel was er al helemaal niet. Het uitzicht uit het raam was wel heel origineel ! Ik vergeet nooit hoe de avondzon weerkaatste op de metaallak van de auto’s die ons met tientallen omringden en fel onze kamer verlichtte ( * ). We waren letterlijk in quarantaine gezet ! Uit protest mocht Evy in de namiddag na een lange wandeling, van mij op het bed een stevig dutje doen. Wel had ik twee strandlakens bij in de bagage en die heb ik dan eerst op het bed gelegd.
( * ) We konden daardoor een perfect belichtte foto van onze langhaar Collie Evy maken, wat anders niet mogelijk was geweest. Want het kleine kamertje was eigenlijk veel te donker.
( * ) We konden daardoor een perfect belichtte foto van onze langhaar Collie Evy maken, wat anders niet mogelijk was geweest. Want het kleine kamertje was eigenlijk veel te donker.
En er is nog meer waaraan je je mag verwachten als je een hotelkamer of ander ( zogezegd ) hondvriendelijk logies wilt reserveren met een viervoeter. Men zal in veel gevallen, naast dikwijls een beperking in keuze van kamer of suite, nog meer van je eisen, als je toch in hun hotel of logies MET je hond wil overnachten. En in de meeste gevallen is dit op zijn minst een te betalen bedrag per nacht, per hond. Tegenwoordig durft men meer en meer 30,00 Euro / per nacht, per hond vragen met uitschieters van 50,00 Euro / per nacht, per hond. Waarschijnlijk in de hoop dat dit je ervan zal weerhouden je hond mee te brengen. Gelukkig zijn er nog steeds heel wat hotels, ook klassehotels, waar je hond gratis mee op de kamer kan. Of hotels die in de reservatie mail bijvoorbeeld 20,00 Euro / per nacht voor de hond vragen maar bij onberispelijk gedrag ter plaatse NIETS aanrekenen. Dit laatste overkwam ons reeds in Zwitserland, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Portugal en Spanje.
Hotels en vakantieverblijven waar je per nacht 75,00 Euro moet betalen voor je hond ( gezien op de website van een hotel in Frankrijk ), of waar men zegt een onbeperkt aantal viervoeters op de kamer toe te laten mits betalen van 50,00 Euro per nacht per viervoeter ( gezien op de website van een hotel in Portugal ), of waar men bijkomend tot 200,00 Euro extra voor de eindreiniging durft vragen gewoon omdat een viervoeter meekomt ( gezien op de website van een hotel in Duitsland ), die hotels en vakantieverblijven noem ik absoluut niet hondvriendelijk !
En toch vind je ze op website’s van ( dikwijls online ) reisbureau's die specifiek hondvriendelijke vakantie-adressen aanbieden. Dus informeer je vooraf goed !
En toch vind je ze op website’s van ( dikwijls online ) reisbureau's die specifiek hondvriendelijke vakantie-adressen aanbieden. Dus informeer je vooraf goed !
In je zoektocht naar een geschikt vakantieverblijf met je viervoeter(s), botst je vandaag de dag steeds meer op gewichtsclausules !
Wanneer is je viervoeter nog een kleine hond, en wanneer niet meer ?
Wanneer is je viervoeter nog een kleine hond, en wanneer niet meer ?
Informeer steeds goed naar wat juist bedoeld wordt met de omschrijving “ GROTE ” of “ KLEINE ” hond. En weet dat je eigenlijk de meest uiteenlopende antwoorden hierop kan krijgen ! Zo bleek voor onze vakantie in Polen ( juni 2015 ) dat op de website van de meeste logies die we op het oog hadden, stond dat ook grote honden welkom waren. Echter groot was onze verbazing toen met grote honden bedoeld werd, honden met een gewicht hoger dan 5 kg. Voor ons was onze langhaar Collie Evy ( schofthoogte 54 cm. en gewicht 25 kg. ) zelfs geen grote hond, maar een middelgrote. Op sommige logies konden we moeiteloos reserveren, bij andere werden we ter plaatse bij het inchecken " overvallen " met het feit dat een " grote " hond slechts welkom was als we bijkomend akkoord gingen met het betalen van 30,00 per nacht !
Wil je op vakantie gaan naar Spanje of / en Portugal, met je viervoeter(s), dan weet je binnen de kortste keren niet meer of je nu een grote of een kleine hond hebt. Voor sommige hotels is je hond te groot als hij > 40 kg. weegt, voor andere is dat als hij > 20 kg. weegt. Sommige logies maakten het echt te bont, daar werd ons gezegd dat onze Smooth Collie Aagje alleen welkom was als ze < 6 kg. woog, bij eentje moest ze zelfs < 3 kg. wegen. Dus staat er ergens op een website van logies dat honden toegelaten zijn, dan ben je absoluut nog niet zeker dat je viervoeter mee kan.
Goed informeren en nadien alles schriftelijk laten bevestigen is de boodschap !
Wil je op vakantie gaan naar Spanje of / en Portugal, met je viervoeter(s), dan weet je binnen de kortste keren niet meer of je nu een grote of een kleine hond hebt. Voor sommige hotels is je hond te groot als hij > 40 kg. weegt, voor andere is dat als hij > 20 kg. weegt. Sommige logies maakten het echt te bont, daar werd ons gezegd dat onze Smooth Collie Aagje alleen welkom was als ze < 6 kg. woog, bij eentje moest ze zelfs < 3 kg. wegen. Dus staat er ergens op een website van logies dat honden toegelaten zijn, dan ben je absoluut nog niet zeker dat je viervoeter mee kan.
Goed informeren en nadien alles schriftelijk laten bevestigen is de boodschap !
Bij een reservatie van logies ALTIJD schriftelijk laten bevestigen dat je viervoeter ook welkom is !
En die schriftelijke bevestiging mee nemen bij je vertrek op reis ! Want het kan nodig zijn dat je die bij het aanmelden moet tonen, wanneer blijkt dat men “ vergeten ” is, dat je een viervoeter meebrengt. Dat was bij ons oa. het geval bij ons logies dit jaar in Chambord ( Frankrijk )( juli 2019 ). Men wist helemaal niet meer dat een viervoeter meekwam. Gelukkig hadden we de reservatie-mail bij waarop duidelijk geschreven stond dat onze korthaar Collie Aagje welkom was, en ook hoeveel er per nacht voor haar diende betaald te worden. In ieder geval zorg ervoor dat je kan bewijzen dat er aangevraagd en bevestigd is bij de reservatie-aanvraag dat je viervoeter welkom is. Wij hebben het tot nu toe 3x in meer dan 25 jaar nodig gehad, toen bleek dat aan de receptie van een logies men niet afwist van het feit dat een viervoeter mee kwam. Maar na het tonen van deze schriftelijke bevestiging was het dan ook OK.
Soms als je denkt dat men echt niets anders meer kan verzinnen om je viervoeter buiten te houden, krijg je te horen dat je alleen met je hond welkom bent, als je de aller-duurste kamer of suite reserveert !
Wat met een PET POLICY of huishoudelijk reglement ivm. meereizende honden op een logies ?
Wees erop voorbereid dat vandaag de dag meer en meer hotels, resorts, B&B… en andere vakantieverblijven bij een reservatie-aanvraag met één of meer meereizende honden, eerst vragen om een PET POLICY ( ik noem dat het huishoudelijk reglement in verband met meereizende honden ), voor akkoord te ondertekenen, voor de reservatie definitief wordt / is. Soms krijg je bij aankomst op je vakantiebestemming zulk een papier onverwacht voor je neus geduwd bij het aanmelden aan de receptie, en mag je viervoeter pas mee naar binnen, na ondertekening voor akkoord !
Een voorbeeld van een PET POLICY welke we tijdens onze reis naar Portugal ( juni 2019 ) in bovenstaand hotel moesten ondertekenen voor akkoord, alvorens een reservatie bevestigd werd :
Ik vertaal :
Ik vertaal :
Huishoudelijk reglement
Indien een huisdier meereist, dan is het Historische Hotel & Spa ...... daarop voorbereid en verheugd om jullie welkom te heten.
Alsjeblief vindt hierna volgend belangrijke informatie in verband met het welzijn van onze viervoetige gasten :
• Huisdieren worden alleen toegelaten in accommodatie op de benedenverdieping, in de Design vleugel.
• Er geldt een gewichtslimiet van 40 kg. / 88 pond, en een maximum van 1 huisdier per kamer.
• Rassen die als gevaarlijk worden beschouwd, worden niet toegelaten.
• Maaltijden voor het huisdier zijn niet inbegrepen in de dagprijs
• Op jouw kamer is er voorzien in een eet- en drinkbakje
• De aanwezigheid van huisdieren is verboden op volgende plaatsen : in alle eet- en drankgelegenheden, zoals restaurants, bar’s en terrassen, evenals in de omgeving van Spa and zwembaden.
• Het is verplicht je huisdier overal in en rond het hotel aangelijnd te houden.
• Indien je huisdier alleen wordt achtergelaten in de kamer, hang dan alsjeblief het bordje NIET STOREN aan de deurknop. Het huisdier mag niet langer dan 1 uur alleen gelaten worden.
• Indien nodig, neem contact op met de concierge of de receptie voor meer informatie in verband met “ PET Sitting ”. Om deze dienst te kunnen garanderen, vragen we u vriendelijk deze vooraf te reserveren.
• In onze tuinen, bevindt er zich een hondenweide, waar huisdieren vrij en veilig kunnen spelen. Alsjeblief hou je aan de huisregels die je kan vinden aan de ingang van de weide.
• De eigenaar gaat ermee akkoord om aan het hotel alle materiele of lichamelijke schade veroorzaakt door zijn / haar huisdier te betalen.
• Eigenaars van huisdieren moeten zich schikken naar alle geldende nationale en internationale normen.
Ik verklaar hierbij dat ik van het Historische Hotel & Spa ...... een copy heb ontvangen van het HUISHOUDELIJK REGLEMENT in verband met MEE REIZENDE HUISDIEREN. En ik ga akkoord met het naleven van dit reglement en het aansprakelijk gesteld worden voor alle materiële en lichamelijke schade welke door mijn huisdier veroorzaakt wordt.
Handtekening ………………………………………………………………………….
Datum ……………………………….. Kamer nr. …………………………………
En dan kom je ter plaatse aan de hondenweide ( 20 m. x 15 m. ), op zich een prima idee, om daar opnieuw geconfronteerd te worden met een aantal extra voorwaarden en beperkingen :
Ik vertaal :
Ik vertaal :
Hondenweide
Openingsuren : van 8 tot 22 uur
HET IS VERBODEN :
- Dieren binnen te laten gaan die agressief gedrag vertonen,
- of teven die loops zijn,
- of zieke dieren .
- Honden op de hondenweide eten te geven.
- Baby’s en kleuters binnen te laten gaan.
HET IS VERPLICHT :
- Dat het dier vergezeld is van zijn eigenaar.
- Om de ontlasting op te kuisen.
- De deur van de hondenweide ten allen tijde te sluiten.
- In geval van een potentieel gevaarlijk ras, een muilkorf te gebruiken.
En dan kom je eindelijk op je kamer...
Wees je ervan bewust dat telkens je je kamer / suite of appartement verlaat ZONDER HOND ( ook al wacht die in de auto of op de kamer in de bench ) vb. voor het ontbijt of het diner, er iemand een kijkje gaat nemen. Waarschijnlijk om zich ervan te vergewissen dat er niets fout loopt met die viervoeter alleen op de kamer. Men zal dat nooit toegeven. Wat wij te horen kregen als we vroeger dan gedacht / verwacht terug op de kamer kwamen, terwijl onze langhaar Collie Evy in de bench op ons wachtte, en we daar eigenlijk zonder reden personeel aantroffen, was oa. : “ Vandaag worden uitzonderlijk alle kussens op de kamer vervangen. ”
Inbrekers in de hotelkamer, of neen het is de hotelstaff die midden in de nacht in je kamer inbreekt, om te controleren of je viervoeter niet op het bed ligt te slapen !!!!!
Je houdt het niet voor mogelijk wat de hotelstaff allemaal uitvindt om te controleren of je viervoeter ( zoals afgesproken ) in de bench slaapt in de hotelkamer, en niet op het bed of de sofa.
Ik had in dit Noorse hotel, omdat we een hond meebrachten, zoveel moeite moeten doen om een kamer gereserveerd te krijgen. Zonder hond was er geen probleem. En toen gebeurde het volgende. Dit bijzonder exclusieve hotel gelegen op het eiland Jeloy ten zuiden van Oslo in Noorwegen weet al meer dan 250 jaar zijn gasten te verwennen. Hoewel het er in eerste instantie op leek dat gasten met een hond helemaal niet welkom waren, bleek ter plaatse het tegendeel. We verbleven op dit overnachtingsadres zowel onze eerste nacht in Noorwegen, als onze laatste. Het was juni 2008. En zowel die eerste als die laatste overnachting ging het fout. Bij het reserveren van een hotelkamer maanden vooraf, werd het ons bijzonder lastig gemaakt. Eerst probeerde men ons wijs te maken dat honden niet toegelaten waren. Echter toen ik op diverse website’s, bij de beschrijving van dit hotel ook het pictogram zag vermeld, dat zei “ Honden welkom ! ” wist ik genoeg. Dit hotel promoot dat het hondvriendelijk is. Ik was dus vastbesloten in dit hotel te overnachten MET onze hond. Ik vroeg opnieuw een reservatie van een hotelkamer aan, maar ditmaal schreef ik erbij dat onze hond ‘s nachts in de kamer steeds in een binnenhuiskennel zou slapen en als wij zouden dineren of ontbijten, wij haar steeds in de auto zouden laten wachten. We kregen antwoord : Er was weliswaar een kamer vrij maar met de hond dat zag men niet zitten. We mailden een referentielijst door waarop men kon zien waar in Europa en in welke hotels onze Schotse Collie reeds met ons overnacht had en dit uiteraard steeds zonder problemen. Ook brachten we hen op de hoogte dat we een verzekering hadden die ELKE schade veroorzaakt door een hond dekt. En we kregen antwoord terug. We zouden kunnen overnachten als onze hond in de kamer ALTIJD in de binnenhuiskennel zou verblijven, en tijdens onze maaltijden in de auto, en als we 150 NOK/per overnachting zouden betalen. We zegden toe ook al kostte Evy ons per nacht 20,00 Euro. Ginder aangekomen bleek dit wel een heel exclusief hotel. Bij het inchecken aan de receptie, onze Schotse Collie vergezelde ons, werd van het hotel uit met geen woord gerept over de toch wel zeer strikte regels waaraan wij ons met onze hond dienden te houden. We waren aangenaam verrast. We kregen een smaakvol ingerichte kamer zonder vast tapijt toegewezen. Dit was zogezegd de kamer voor gasten met een hond. Omdat we onze Evy niet langer dan nodig in de binnenhuiskennel wilden houden, bleven we met haar zo lang mogelijk buiten. In de omgeving kan je prachtige wandelingen langs bos en strand maken dus dat viel reuze mee. We gingen laat naar bed. Toen kort na middernacht twee mannen en één vrouw, allen in ( op het eerste zicht ) dronken toestand, onze kamer met een extra sleutel konden binnendringen, er was duidelijk iets mis met de kamerbeveiliging, zat het hotelpersoneel er zo om verveeld dat we de 20,00 Euro voor Evy niet hoefden te betalen. Echter ook nu nog steeds, zoveel jaren later, ben ik er nog altijd van overtuigd dat dit voorval geënsceneerd was louter en alleen met de bedoeling om te controleren of Evy wel in de binnenhuiskennel sliep zoals we beloofd hadden, en niet op het bed ! Toen dit gezelschap onze kamer binnenkwam ( met het openen van de deur ging tegelijkertijd een licht aan ) was ik onmiddellijk klaar wakker. Terwijl ik muisstil in bed bleef liggen en deed of ik sliep zag ik hen in de kamer rondkijken. Ik kon moeilijk uit bed springen, omdat wij de gewoonte hadden “ au naturel ” te slapen. Sindsdien nemen we in onze bagage steeds een pyama mee. Om verder te gaan. Toen ze aan het voeteneinde van ons bed stonden en ons zagen liggen, in de schemering van het licht, begonnen ze te lachen. Ja, inderdaad, onze langhaar Collie Evy lag niet bij ons in bed. Ze maakten nog steeds geen aanstalten om weg te gaan. Door hun gelach werd Walter gewekt en hij verjaagde hen uit de kamer. Ik liep hen met het laken om me heen nog achterna tot aan de deur en dan de gang op. Ik zag hoe zij recht naar de personeelsvertrekken liepen. Dit waren duidelijk geen gasten die op zoek waren naar hun hotelkamer. En het leken mij ook geen inbrekers want dan had Evy, die ook onmiddelijk wakker was en die ik had horen rechtstaan in de bench, zeker beginnen grommen. Volgens mij waren dat mensen van het hotel die kwamen kijken of Evy niet op het bed sliep.
Enfin, we zullen het nooit te weten komen. Dit was onze eerste overnachting in Noorwegen ( Juni 2008 ).
Ik had in dit Noorse hotel, omdat we een hond meebrachten, zoveel moeite moeten doen om een kamer gereserveerd te krijgen. Zonder hond was er geen probleem. En toen gebeurde het volgende. Dit bijzonder exclusieve hotel gelegen op het eiland Jeloy ten zuiden van Oslo in Noorwegen weet al meer dan 250 jaar zijn gasten te verwennen. Hoewel het er in eerste instantie op leek dat gasten met een hond helemaal niet welkom waren, bleek ter plaatse het tegendeel. We verbleven op dit overnachtingsadres zowel onze eerste nacht in Noorwegen, als onze laatste. Het was juni 2008. En zowel die eerste als die laatste overnachting ging het fout. Bij het reserveren van een hotelkamer maanden vooraf, werd het ons bijzonder lastig gemaakt. Eerst probeerde men ons wijs te maken dat honden niet toegelaten waren. Echter toen ik op diverse website’s, bij de beschrijving van dit hotel ook het pictogram zag vermeld, dat zei “ Honden welkom ! ” wist ik genoeg. Dit hotel promoot dat het hondvriendelijk is. Ik was dus vastbesloten in dit hotel te overnachten MET onze hond. Ik vroeg opnieuw een reservatie van een hotelkamer aan, maar ditmaal schreef ik erbij dat onze hond ‘s nachts in de kamer steeds in een binnenhuiskennel zou slapen en als wij zouden dineren of ontbijten, wij haar steeds in de auto zouden laten wachten. We kregen antwoord : Er was weliswaar een kamer vrij maar met de hond dat zag men niet zitten. We mailden een referentielijst door waarop men kon zien waar in Europa en in welke hotels onze Schotse Collie reeds met ons overnacht had en dit uiteraard steeds zonder problemen. Ook brachten we hen op de hoogte dat we een verzekering hadden die ELKE schade veroorzaakt door een hond dekt. En we kregen antwoord terug. We zouden kunnen overnachten als onze hond in de kamer ALTIJD in de binnenhuiskennel zou verblijven, en tijdens onze maaltijden in de auto, en als we 150 NOK/per overnachting zouden betalen. We zegden toe ook al kostte Evy ons per nacht 20,00 Euro. Ginder aangekomen bleek dit wel een heel exclusief hotel. Bij het inchecken aan de receptie, onze Schotse Collie vergezelde ons, werd van het hotel uit met geen woord gerept over de toch wel zeer strikte regels waaraan wij ons met onze hond dienden te houden. We waren aangenaam verrast. We kregen een smaakvol ingerichte kamer zonder vast tapijt toegewezen. Dit was zogezegd de kamer voor gasten met een hond. Omdat we onze Evy niet langer dan nodig in de binnenhuiskennel wilden houden, bleven we met haar zo lang mogelijk buiten. In de omgeving kan je prachtige wandelingen langs bos en strand maken dus dat viel reuze mee. We gingen laat naar bed. Toen kort na middernacht twee mannen en één vrouw, allen in ( op het eerste zicht ) dronken toestand, onze kamer met een extra sleutel konden binnendringen, er was duidelijk iets mis met de kamerbeveiliging, zat het hotelpersoneel er zo om verveeld dat we de 20,00 Euro voor Evy niet hoefden te betalen. Echter ook nu nog steeds, zoveel jaren later, ben ik er nog altijd van overtuigd dat dit voorval geënsceneerd was louter en alleen met de bedoeling om te controleren of Evy wel in de binnenhuiskennel sliep zoals we beloofd hadden, en niet op het bed ! Toen dit gezelschap onze kamer binnenkwam ( met het openen van de deur ging tegelijkertijd een licht aan ) was ik onmiddellijk klaar wakker. Terwijl ik muisstil in bed bleef liggen en deed of ik sliep zag ik hen in de kamer rondkijken. Ik kon moeilijk uit bed springen, omdat wij de gewoonte hadden “ au naturel ” te slapen. Sindsdien nemen we in onze bagage steeds een pyama mee. Om verder te gaan. Toen ze aan het voeteneinde van ons bed stonden en ons zagen liggen, in de schemering van het licht, begonnen ze te lachen. Ja, inderdaad, onze langhaar Collie Evy lag niet bij ons in bed. Ze maakten nog steeds geen aanstalten om weg te gaan. Door hun gelach werd Walter gewekt en hij verjaagde hen uit de kamer. Ik liep hen met het laken om me heen nog achterna tot aan de deur en dan de gang op. Ik zag hoe zij recht naar de personeelsvertrekken liepen. Dit waren duidelijk geen gasten die op zoek waren naar hun hotelkamer. En het leken mij ook geen inbrekers want dan had Evy, die ook onmiddelijk wakker was en die ik had horen rechtstaan in de bench, zeker beginnen grommen. Volgens mij waren dat mensen van het hotel die kwamen kijken of Evy niet op het bed sliep.
Enfin, we zullen het nooit te weten komen. Dit was onze eerste overnachting in Noorwegen ( Juni 2008 ).
Wil je nog meer lezen over dit onderwerp ?
Nog meer info, weetjes en trainingsadvies, lees dan verder in mijn ( gratis ) e-boek " Op vakantie, en de hond mag mee " - editie 2023.
Klik hier
Nog meer info, weetjes en trainingsadvies, lees dan verder in mijn ( gratis ) e-boek " Op vakantie, en de hond mag mee " - editie 2023.
Klik hier
|